Kelompok Qadariah[1]
– iaitu satu kumpulan yang menyalahi Ahli Sunnah wa al-Jama’ah – berpendapat
bahawa dosa-dosa akan membatalkan pahala amalan kebaikan sehingga keimanan
langsung tidak berguna dengan adanya maksiat. Lantaran itu mereka menyamakan
orang yang berbuat maksiat dengan orang yang kafir, iaitu dengan menganggap
semua amalannya terbatal dan menghukumnya kekal di dalam neraka jahannam buat
selama-lamanya.
Kelompok Murji’ah[2]
pula – iaitu satu kumpulan yang sesat juga – berpendapat yang sebaliknya.
Mereka mengatakan bahawa tidak perlu khuatir tentang maksiat apabila sudah terdapat
iman di dalam hati.
Pandangan para salafussoleh rahimahumullah
merupakan pandangan yang pertengahan di antara kedua-dua pandangan yang
melampau tadi; di mana mereka menetapkan bahawa gugurnya pahala amalan secara
hakiki adalah pembatalan yang disebabkan oleh kekufuran, syirik, murtad dan
sifat munafik terhadap iman[3].
Adapun sesetengah ibadah yang
terbatal pahalanya kerana disebabkan oleh sesetengah maksiat; ataupun pahala
dan ganjaran amal soleh yang berkurangan kerana sesuatu sebab; ataupun manfaat
amalan kebaikan yang tergantung seketika pada waktu ia berhajat; maka kesemua
fenomena ini merupakan perosak dan pemusnah pahala amalan secara nisbi[4] yang
tidak membatalkan asas keimanan.
Justeru itu para salafussoleh
telah menetapkan mengikut nas-nas yang jelas bahawa iman itu adalah ucapan dan
perbuatan; ia boleh bertambah disebabkan ketaatan dan akan berkurangan
disebabkan maksiat.
Kita memohon kepada Allah S.W.T agar
menambah keimanan kita terhadap Allah dan Rasul-Nya, dan semoga Dia mematikan
kita di atas landasan Islam dan sunnah Nabi-Nya, dan menghimpunkan kita di
akhirat nanti bersama orang-orang yang soleh.
Sumber asal daripada buku "20 Perosak Pahala"
Oleh: As-Syeikh Salim bin 'Eid al-Hilali
Sumber asal daripada buku "20 Perosak Pahala"
Oleh: As-Syeikh Salim bin 'Eid al-Hilali
[1] Merupakan sebuah mazhab ilmu kalam yang menolak adanya qadar dan
takdir dalam perbuatan dan usaha manusia. Mazhab ini berpandangan bahawa
sekiranya Allah S.W.T menentukan terlebih dahulu nasib manusia, maka Allah
S.W.T itu zalim. Oleh itu bagi mereka, manusia mesti merdeka dalam memilih
perbuatannya, mencipta dan menguasai segala perbuatannya secara mutlak. Mazhab
ini muncul pada zaman pemerintahan Abdul Malik bin Marwan (65H-86H). -P
[2] Merupakan satu mazhab ilmu kalam yang muncul pada abad pertama
hijrah. Kelahiran mazhab ini adalah sebagai reaksi terhadap orang Khawarij,
Syi’ah dan pendukung kerajaan Umaiyah yang saling mengkafirkan antara mereka.
Golongan ini berpandangan bahawa orang Islam tidak boleh dikafirkan walaupun
mengerjakan dosa besar. Iman seseorang terletak di hati,sekalipun pada lahirnya
ia melakukan sesuatu yang menyerupai orang kafir. -P
[3] Sifat munafik terhadap iman bermaksud menzahirkan
keimanan dan menyembunyikan kekufuran. -P
[4]
Iaitu secara relatif dan tidak mutlak; di mana pengurangan pahala dan imannya
adalah bergantung kepada besar atau kecilnya kesalahan yang dikerjakan oleh
seseorang. -P
No comments:
Post a Comment